Dr. Dale Bredesen

Dale Bredesen is een professor op het gebied van neurologie en verbonden aan de Universiteit van Californië - Los Angeles en daarnaast was hij verbonden aan het Buck Institute voor onderzoek naar veroudering als oprichtende president en directeur. Tegenwoordig is hij nog steeds verbonden aan het Buck Institute als professor emeritus.
Dale Bredesen heeft bijna 30 jaar laboratoriumonderzoek gedaan naar de moleculaire mechanismen die ten grondslag liggen aan de ziekte van Alzheimer. De inzichten die daarbij ontstaan zijn heeft hij vertaald naar een protocol dat toegepast kan worden voor de preventie en behandeling van de ziekte van Alzheimer. Volgens Dale Bredesen is het via dit protocol mogelijk om de cognitieve achteruitgang, waarmee de ziekte van Alzheimer gepaard gaat, te voorkomen en (gedeeltelijk) om te keren.
Uit de c.v. van Dale Bredesen blijkt dat Dale Bredesen een lange carrière als wetenschapper heeft gehad en dat hij daarbij meerdere leidinggevende functies heeft bekleed en ook dat hij gewerkt heeft in het laboratorium van de nobelprijswinnaar Dr. Stanley Prusiner. Zie zijn c.v. gelinkt op de links-pagina.
Dale Bredesen geeft aan dat hij van jongsafaan ook interesse in wiskunde gehad heeft. Naast dat hij opgeleid is als arts heeft hij ook een opleiding genoten aan Caltech (California Institute of Technology) met daarbij wellicht ook aardig wat wiskunde. Het zou kunnen dat zijn kennis van wiskunde hem geholpen heeft om om te gaan met de complexiteit van de ziekte van Alzheimer omdat gebieden in de wiskunde zoals vector calculus en lineaire algebra daarbij kunnen helpen. Bijvoorbeeld zijn wiskundige achtergrond heeft wellicht een rol gespeeld bij het kunnen vertalen van de kennis omtrent de diverse faktoren die een rol spelen bij de ziekte van Alzheimer naar computersoftware die helpt om de complexe meetdata te interpreteren.
Wanneer u de ziekte van Alzheimer krijgt, begint u natuurlijk met een risicoperiode waar u wijzigingen in uw hersenvocht en wijzigingen op uw pet-scans kunt hebben, bijvoorbeeld, maar u hebt nog geen symptomen.
En daarna ga je een periode in, de tweede periode die SCI of "subjective cognitive impairment" wordt genoemd, waar je veranderingen kunt hebben waarvan je weet dat er iets mis is en je partner weet dat er iets mis is en dat je collega's weten dat er iets mis is, maar op dat punt ben je per definitie nog steeds binnen normale limieten aan het testen. Een deel daarvan is slechts een artefact van onze testsystemen die niet altijd gevoelig genoeg zijn om veranderingen op te pikken, vooral bij mensen die hun hele leven heel erg goed hebben gewerkt.
Na SCI, dat misschien wel tien jaar duurt, heb je MCI, wat een "mild cognitive impairment" is, per definitie weet je dat er iets mis is, maar het testen laat nu zien dat er iets mis is. Dus tijdens al die fasen hebben we hele goede resultaten behaald.
U komt nu, na MCI, in een vroeg stadium van de ziekte van Alzheimer en wederom hebben we enkele goede resultaten behaald met enkele mensen die zich in die fase bevinden.
Van daaruit komt u in een matig stadium en daarna in een geavanceerd stadium. Voor mensen die zo ver zijn gekomen, die aanzienlijk zijn aangetast door de ziekte van Alzheimer, hebben we niet zulke goede resultaten gehad.

Vertaling van Dale Bredesen in Alzheimer’s Reversal – Extended Interview with Dale Bredesen : 2m33s - 3m55s (20 september 2016)