Geneeskunde van de 21ste eeuw
Omdat bij de benadering van professor Dale Bredesen bij de ziekte van Alzheimer gevraagd
wordt waarom er problemen zijn en omdat
die vraag beantwoord wordt op basis van uitgebreide metingen wordt deze benadering een vorm
van geneeskunde van de 21ste eeuw genoemd. In tegenstelling tot geneeskunde van de 20ste eeuw
dat meer gaat over wat je hebt, zijn bij geneeskunde van de 21ste eeuw de waarom-vragen en de grote hoeveelheid meetdata belangrijk.
De benadering van Dale Bredesen is ook een holistische, integratieve benadering die ook wel "functional medicine" of "integrative medicine" genoemd wordt. Omdat hierbij gekeken wordt naar de dieper liggende oorzaken ("the root causes", de eerste problemen die vervolgens tot andere problemen in het lichaam en klachten leiden) en omdat hierbij naar de mens als geheel gekeken wordt, zodat invloeden van elders in het lichaam op de hersenen, en psychologische invloeden (zoals psychologische stress) ook meegenomen worden. Daarnaast wordt het ook gepersonaliseerde geneeskunde of precisiegeneeskunde genoemd omdat het een persoonlijke aanpak op maat is. Voor elke persoon wordt op basis van de meetdata bepaald wat er gedaan moet worden om de situatie te verbeteren en dat kan per persoon verschillen.
De benadering van Dale Bredesen zou ook "p4 medicine" genoemd kunnen worden. "P4 medicine" is een benadering van geneeskunde waarbij de volgende aspecten belangrijk zijn:
"Predictive": Voorspellend - genetische risico's worden vastgesteld, tekenen van ziekte worden herkend nog voordat de ziekte manifesteert
"Preventive" : preventief - verschaft middelen om tekenen van ziekte te herkennen in een vroeg stadium, waarin de situatie het meeste hersteld kan worden
"Personalized" : persoonlijk - een aanpak op maat, afgestemd op het individu
"Participatory" : individuele verantwoordelijkheid nemend - zelf verantwoordelijkheid nemend en beslissingen nemend op basis van goede informatie over de gezondheidstoestand en wat er nodig is om die te verbeteren.
De benadering van Dale Bredesen is ook een holistische, integratieve benadering die ook wel "functional medicine" of "integrative medicine" genoemd wordt. Omdat hierbij gekeken wordt naar de dieper liggende oorzaken ("the root causes", de eerste problemen die vervolgens tot andere problemen in het lichaam en klachten leiden) en omdat hierbij naar de mens als geheel gekeken wordt, zodat invloeden van elders in het lichaam op de hersenen, en psychologische invloeden (zoals psychologische stress) ook meegenomen worden. Daarnaast wordt het ook gepersonaliseerde geneeskunde of precisiegeneeskunde genoemd omdat het een persoonlijke aanpak op maat is. Voor elke persoon wordt op basis van de meetdata bepaald wat er gedaan moet worden om de situatie te verbeteren en dat kan per persoon verschillen.
De benadering van Dale Bredesen zou ook "p4 medicine" genoemd kunnen worden. "P4 medicine" is een benadering van geneeskunde waarbij de volgende aspecten belangrijk zijn:
"Predictive": Voorspellend - genetische risico's worden vastgesteld, tekenen van ziekte worden herkend nog voordat de ziekte manifesteert
"Preventive" : preventief - verschaft middelen om tekenen van ziekte te herkennen in een vroeg stadium, waarin de situatie het meeste hersteld kan worden
"Personalized" : persoonlijk - een aanpak op maat, afgestemd op het individu
"Participatory" : individuele verantwoordelijkheid nemend - zelf verantwoordelijkheid nemend en beslissingen nemend op basis van goede informatie over de gezondheidstoestand en wat er nodig is om die te verbeteren.
Studies hebben herhaaldelijk aangetoond dat hoge bloeddruk wordt geassocieerd met
cognitieve achteruitgang op latere leeftijd. De typische reactie is echter eenvoudig om
een antihypertensivum voor te schrijven zonder te vragen WAAROM de bloeddruk hoog is.
Net als voor cognitieve achteruitgang, moeten we bepalen WAAROM en vervolgens de
bijdragers aanpakken. Voor hypertensie: optimale voeding, voedingsstatus
(bijv. Magnesium, vitamine D, niacine, glucose), slaap (vooral het vermijden van slaapapneu),
lipidenstatus, stressvermindering en lichaamsbeweging kunnen vaak de bijdragers aanpakken,
waardoor het risico op latere cognitieve achteruitgang beïnvloed kan worden.
Vertaling van een Facebook-post van Dr. Dale Bredesen (21 augustus 2019)
Vertaling van een Facebook-post van Dr. Dale Bredesen (21 augustus 2019)
Een recente studie in een muismodel van de ziekte van Alzheimer toonde een vertraging van
de symptomen aan toen de muizen een antistollingsmiddel gebruikten - dezelfde die recent
werd bekritiseerd vanwege de associatie met bloedingsproblemen bij veel patiënten.
Net als bij hartaandoeningen kan hypercoagulatie worden geassocieerd met ontstekingen en lipidenafwijkingen, dus de sleutel is om de oorzaak te behandelen - de bijdragers aan de pathofysiologie (dat veel verder gaat dan coagulatie), zoals pathogenen, toxines, insulineresistentie, lekkende darm , en de bijdragers die we altijd aanpakken met ReCODE.
Vertaling van een Facebook-post van Dr. Dale Bredesen (24 aoktober 2019)
Net als bij hartaandoeningen kan hypercoagulatie worden geassocieerd met ontstekingen en lipidenafwijkingen, dus de sleutel is om de oorzaak te behandelen - de bijdragers aan de pathofysiologie (dat veel verder gaat dan coagulatie), zoals pathogenen, toxines, insulineresistentie, lekkende darm , en de bijdragers die we altijd aanpakken met ReCODE.
Vertaling van een Facebook-post van Dr. Dale Bredesen (24 aoktober 2019)
De benadering van Dale Bredesen is op andere manieren ook een geïntegreerde benadering
omdat meerdere disciplines bij deze benadering gecombineerd worden.
Bij de benadering worden interventies uit diverse gebieden geïntegreerd omdat bijvoorbeeld
voeding, meditatie, yoga, lichaamsbeweging, inname van voedingssupplementen etc. onderdeel kunnen zijn
van de aanpak.
Daarnaast worden bij de benadering inzichten in de biologische werking van het lichaam gecombineerd met geavanceerde wiskunde en moderne software technieken, wat het mogelijk maakt om op een zinvolle manier om te kunnen gaan met de grote hoeveelheid data.
Je zou kunnen zeggen dat bij de benadering vele gebieden van kennis toegepast worden.
Daarnaast worden bij de benadering inzichten in de biologische werking van het lichaam gecombineerd met geavanceerde wiskunde en moderne software technieken, wat het mogelijk maakt om op een zinvolle manier om te kunnen gaan met de grote hoeveelheid data.
Je zou kunnen zeggen dat bij de benadering vele gebieden van kennis toegepast worden.
Dus het grote probleem hier is dat er hier een olifant in de kamer is, dat is dat we proberen
om deze ziekten te behandelen, of we het nu over Alzheimer hebben, of we het nu over Parkinson hebben,
of we het nu over ALS hebben.
We proberen deze ziekten te behandelen zonder te vragen wat ze veroorzaakt.
Dat is de geneeskunde van de 20e eeuw.
De geneeskunde van de 21e eeuw gaat over grotere datasets, over waarom vragen.
Toen ik op de medische school trainde, werd ons geleerd om te vragen wat het is. Is het mazelen? Is het een gebroken been? Is het Alzheimer?
Geneeskunde van de 21e eeuw gaat niet over wat. Het gaat over waarom, waarom het is. En zoals je zult zien, er zijn vaak veel bijdragers aan deze complexe chronische ziekten zoals de ziekte van Alzheimer.
Dus dat is het probleem geweest. Je gaat naar binnen en de dokter zegt tegen je, je hebt dit ding, het wordt de ziekte van Alzheimer genoemd.
Dit lijkt heel erg op het meenemen van je auto naar een monteur, en de monteur zegt je, ja, we begrijpen wat dit is. Dit is auto-niet-werkend-syndroom. En je zegt, nou, wacht even. Ik bedoel, ga je niet een paar dingen nakijken om te zien waarom mijn auto niet werkt? En de monteur zegt dat we die tests niet doen, omdat ze niet worden vergoed.
Dat is de status van de ziekte van Alzheimer. We kunnen je niet vertellen waarom, en we kijken niet waarom je het hebt. Het probleem is dat we letterlijk nog steeds vastzitten aan de 20e-eeuwse visie op geneeskunde.
Geneeskunde, helaas, en ik ben blij dat iedereen vanavond open is, omdat ik je de waarheid moet vertellen. Geneeskunde is gebaseerd op een leugen.
De leugen die we allemaal op de medische school leerden, is dat de beste manier om met patiënten om te gaan, is te wachten tot ze symptomen hebben en ze dan met een monotherapie te behandelen. Met andere woorden, één medicijn.
Honderd jaar geleden was dat een geweldig idee. We kunnen dingen doen als pneumokokken-longontsteking. We kunnen je helpen met dingen als amoxicilline, penicilline, sefalosporines, dat soort dingen. Maar Raad eens? Nu zal bijna iedereen in deze kamer niet sterven aan een simpele ziekte zoals pneumokokken-longontsteking. Bijna iedereen hier aanwezig zal sterven aan een complexe, chronische ziekte. En zoals u hoorde, nummer één cardiovasculaire ziekte in de VS, nummer twee kanker in de VS, en nummer drie is nu de ziekte van Alzheimer.
Vertaling van Dale Bredesen in de voordracht "Open Minded: Embracing new perspectives in Alzheimer's disease" gegeven bij de "University of Technology Sydney" (19 mei 2019) : 42m08s - 44m28s , zie de media-pagina.
We proberen deze ziekten te behandelen zonder te vragen wat ze veroorzaakt.
Dat is de geneeskunde van de 20e eeuw.
De geneeskunde van de 21e eeuw gaat over grotere datasets, over waarom vragen.
Toen ik op de medische school trainde, werd ons geleerd om te vragen wat het is. Is het mazelen? Is het een gebroken been? Is het Alzheimer?
Geneeskunde van de 21e eeuw gaat niet over wat. Het gaat over waarom, waarom het is. En zoals je zult zien, er zijn vaak veel bijdragers aan deze complexe chronische ziekten zoals de ziekte van Alzheimer.
Dus dat is het probleem geweest. Je gaat naar binnen en de dokter zegt tegen je, je hebt dit ding, het wordt de ziekte van Alzheimer genoemd.
Dit lijkt heel erg op het meenemen van je auto naar een monteur, en de monteur zegt je, ja, we begrijpen wat dit is. Dit is auto-niet-werkend-syndroom. En je zegt, nou, wacht even. Ik bedoel, ga je niet een paar dingen nakijken om te zien waarom mijn auto niet werkt? En de monteur zegt dat we die tests niet doen, omdat ze niet worden vergoed.
Dat is de status van de ziekte van Alzheimer. We kunnen je niet vertellen waarom, en we kijken niet waarom je het hebt. Het probleem is dat we letterlijk nog steeds vastzitten aan de 20e-eeuwse visie op geneeskunde.
Geneeskunde, helaas, en ik ben blij dat iedereen vanavond open is, omdat ik je de waarheid moet vertellen. Geneeskunde is gebaseerd op een leugen.
De leugen die we allemaal op de medische school leerden, is dat de beste manier om met patiënten om te gaan, is te wachten tot ze symptomen hebben en ze dan met een monotherapie te behandelen. Met andere woorden, één medicijn.
Honderd jaar geleden was dat een geweldig idee. We kunnen dingen doen als pneumokokken-longontsteking. We kunnen je helpen met dingen als amoxicilline, penicilline, sefalosporines, dat soort dingen. Maar Raad eens? Nu zal bijna iedereen in deze kamer niet sterven aan een simpele ziekte zoals pneumokokken-longontsteking. Bijna iedereen hier aanwezig zal sterven aan een complexe, chronische ziekte. En zoals u hoorde, nummer één cardiovasculaire ziekte in de VS, nummer twee kanker in de VS, en nummer drie is nu de ziekte van Alzheimer.
Vertaling van Dale Bredesen in de voordracht "Open Minded: Embracing new perspectives in Alzheimer's disease" gegeven bij de "University of Technology Sydney" (19 mei 2019) : 42m08s - 44m28s , zie de media-pagina.
Op dit moment worden bij het protocol van Dale Bredesen 150 dingen gemeten, maar in de toekomst
zal dit waarschijnlijk toenemen.
Deze benadering waarbij meer gemeten wordt kan gezien worden als een begin in het gebruiken van grotere hoeveelheden data. In de toekomst naarmate deze benadering meer omarmd gaat worden en naarmate de technologische ontwikkelingen het mogelijk maken om zonder al te veel kosten veel meer te meten, zal er waarschijnlijk veel meer gemeten gaan worden, denk aan duizenden of mischien zelfs miljoenen datapunten die via computersoftware verwerkt gaan worden. Deze ontwikkeling zal voor een grote verandering in de geneeskunde kunnen zorgen omdat dit kan leiden tot betere diagnoses in een vroeg stadium, tot het herkennen van de "root causes" van ziekten en deze ontwikkeling maakt preventieve geneeskunde mogelijk omdat het via de uitgebreide metingen mogelijk wordt om ziekteprocessen te herkennen nog voordat ze tot klachten hebben geleid.
Geneeskunde kan hierdoor effectiever worden omdat de "root causes" aangepakt worden en omdat ziekteprocessen in een vroeg stadium aangepakt kunnen worden. Vanwege het vroege ingrijpen kunnen de interventies ook minder ingrijpend zijn omdat ziekteprocessen in een vroeg stadium doorgaans makkelijker te veranderen zijn.
Deze benadering waarbij meer gemeten wordt kan gezien worden als een begin in het gebruiken van grotere hoeveelheden data. In de toekomst naarmate deze benadering meer omarmd gaat worden en naarmate de technologische ontwikkelingen het mogelijk maken om zonder al te veel kosten veel meer te meten, zal er waarschijnlijk veel meer gemeten gaan worden, denk aan duizenden of mischien zelfs miljoenen datapunten die via computersoftware verwerkt gaan worden. Deze ontwikkeling zal voor een grote verandering in de geneeskunde kunnen zorgen omdat dit kan leiden tot betere diagnoses in een vroeg stadium, tot het herkennen van de "root causes" van ziekten en deze ontwikkeling maakt preventieve geneeskunde mogelijk omdat het via de uitgebreide metingen mogelijk wordt om ziekteprocessen te herkennen nog voordat ze tot klachten hebben geleid.
Geneeskunde kan hierdoor effectiever worden omdat de "root causes" aangepakt worden en omdat ziekteprocessen in een vroeg stadium aangepakt kunnen worden. Vanwege het vroege ingrijpen kunnen de interventies ook minder ingrijpend zijn omdat ziekteprocessen in een vroeg stadium doorgaans makkelijker te veranderen zijn.
Ik denk dat wat er de komende vijf of tien jaar gaat gebeuren is:
we gaan de datasetgrootte vergroten. Je moet onthouden dat er
dit enorme ding is dat ik de complexiteitskloof noem. We hebben te maken met
mensen die de meest complexe organismen zijn die we kennen, de meest complex
machines die we kennen en toch proberen we een probleem met dit ongelooflijke complexe machine
op te lossen door te kijken naar kleine, kleine datasets. Wat is je serum natrium?
wat is je serum kalium? Het slaat echt nergens op.
Dus wat ik zie gebeuren is net zoals we steeds betere berekeningen gebruiken om mensen de ruimte in te sturen en natuurlijk zelfs voor eenvoudige dingen zoals uitzoeken waar u winkelt, zodat Google weet hoe u de beste advertentie te laten zien. We gaan steeds meer Sillicon Valley zien in onze medische praktijken. Grotere en grotere datasets en wat ze kunnen laten zien, is wat daadwerkelijk het probleem veroorzaakt. In plaats van al deze mensen die Alzheimer hebben en "we weten niet wat de oorzaak is" gaan we specifieke pathogenen identificeren, specifieke toxines, die nog niet eerder zijn opgepikt en we zien dat al met onze datasets, hoewel die nog steeds (klein) zijn, 150 dingen is niet erg veel.
We gaan miljoenen zien als je het hele exposoom hebt, het hele microbioom, het hele metaboloom, het hele genoom, het hele epi-genoom. We zullen veel duidelijker kunnen kijken naar wat dit veroorzaakt.
En opnieuw hetzelfde is gebeurd voor dingen als tuberculose, in het (?) Tijdperk wisten we niet wat tuberculose veroorzaakte. Ok, nu begrijpen we dat er iets is dat het veroorzaakt, we kunnen het nu aanpakken.
Je gaat hier hetzelfde soort dingen zien, we zullen aan elke persoon kunnen vertellen waarom ze cognitieve achteruitgang hebben of waarom ze een risico lopen op cognitieve achteruitgang en u gaat deze personen kunnen vertellen dat ze dit probleem nooit zullen krijgen. Ik denk dat binnen relatief korte tijd, hopelijk tien jaar of minder, maar het kan iets langer duren, we tegen mensen kunnen zeggen dit is wat we hieraan kunnen doen, om dit een zeldzame ziekte te maken.
Vertaling van Dale Bredesen in het interview "STNH 10: Live from the Bioceuticals Symposium – Dr Dale Bredesen" (28 augustus 2019) : 17m00s - 19m08s , zie de media-pagina.
Dus wat ik zie gebeuren is net zoals we steeds betere berekeningen gebruiken om mensen de ruimte in te sturen en natuurlijk zelfs voor eenvoudige dingen zoals uitzoeken waar u winkelt, zodat Google weet hoe u de beste advertentie te laten zien. We gaan steeds meer Sillicon Valley zien in onze medische praktijken. Grotere en grotere datasets en wat ze kunnen laten zien, is wat daadwerkelijk het probleem veroorzaakt. In plaats van al deze mensen die Alzheimer hebben en "we weten niet wat de oorzaak is" gaan we specifieke pathogenen identificeren, specifieke toxines, die nog niet eerder zijn opgepikt en we zien dat al met onze datasets, hoewel die nog steeds (klein) zijn, 150 dingen is niet erg veel.
We gaan miljoenen zien als je het hele exposoom hebt, het hele microbioom, het hele metaboloom, het hele genoom, het hele epi-genoom. We zullen veel duidelijker kunnen kijken naar wat dit veroorzaakt.
En opnieuw hetzelfde is gebeurd voor dingen als tuberculose, in het (?) Tijdperk wisten we niet wat tuberculose veroorzaakte. Ok, nu begrijpen we dat er iets is dat het veroorzaakt, we kunnen het nu aanpakken.
Je gaat hier hetzelfde soort dingen zien, we zullen aan elke persoon kunnen vertellen waarom ze cognitieve achteruitgang hebben of waarom ze een risico lopen op cognitieve achteruitgang en u gaat deze personen kunnen vertellen dat ze dit probleem nooit zullen krijgen. Ik denk dat binnen relatief korte tijd, hopelijk tien jaar of minder, maar het kan iets langer duren, we tegen mensen kunnen zeggen dit is wat we hieraan kunnen doen, om dit een zeldzame ziekte te maken.
Vertaling van Dale Bredesen in het interview "STNH 10: Live from the Bioceuticals Symposium – Dr Dale Bredesen" (28 augustus 2019) : 17m00s - 19m08s , zie de media-pagina.
Daarnaast gaat dit waarschijnlijk ook de samenleving beïnvloeden.
Nu is het zo dat mensen door vele industrieën met wetenschappelijke precisie
beïnvloed worden, waarbij die invloed ten koste van hun gezondheid kan gaan.
Bijvoorbeeld industrieën zoals: tv-industrie,
social-media-industrie, internet-industrie, voedingsindustrie, cigarettenindustrie, drankenindustrie, etc.
De mogelijkheid om jezelf zeer uitgebreid te laten doormeten kan aan het licht brengen
dat het gedrag dat als gevolg van de invloed van industrieën ontstaan is, slecht voor je
gezondheid is en tot problemen zal leiden als het niet veranderd wordt.
Nu krijgen mensen dat wellicht ook wel te horen maar dan is het op basis van metingen
zodat die informatie waarschijnlijk meer impact gaat hebben omdat het niet slechts
een verhaal of een mening is, maar de gevolgen in het lichaam via metingen concreet gemaakt worden.
Het uitgebreid meten kan een tegenwicht bieden tegen de invloed van al die industrieën die mensen willen beïnvloeden om geld aan deze mensen te kunnen verdienen, zodat een deel van de mensen andere en gezondere keuzes gaat maken en waardoor die mensen zich anders gaan gedragen omdat ze bijvoorbeeld andere producten gaan kopen, en minder van bepaalde diensten gebruik gaan maken en wellicht meer gebruik gaan maken van andere diensten.
Daarnaast is het waarschijnlijk dat omdat deze mensen als gevolg hiervan gezonder zijn, ze ook geestelijk gezonder zullen zijn zodat dit waarschijnlijk tot meer positief gedrag gaat leiden zodat op die manier ook een positieve invloed op de samenleving kan ontstaan.
Daarnaast kan dit ook een positieve invloed op het milieu gaan hebben omdat als gevolg van de uitgebreide metingen het waarschijnlijk concreet duidelijk gaat worden dat de gifstoffen waarmee het milieu belast wordt indirect ook in onze lichamen terug kunnen komen en daar voor problemen zorgen. Met als gevolg een groter bewustzijn omtrent milieuverontreiniging en hopelijk strengere milieuwetten.
Het uitgebreid meten kan een tegenwicht bieden tegen de invloed van al die industrieën die mensen willen beïnvloeden om geld aan deze mensen te kunnen verdienen, zodat een deel van de mensen andere en gezondere keuzes gaat maken en waardoor die mensen zich anders gaan gedragen omdat ze bijvoorbeeld andere producten gaan kopen, en minder van bepaalde diensten gebruik gaan maken en wellicht meer gebruik gaan maken van andere diensten.
Daarnaast is het waarschijnlijk dat omdat deze mensen als gevolg hiervan gezonder zijn, ze ook geestelijk gezonder zullen zijn zodat dit waarschijnlijk tot meer positief gedrag gaat leiden zodat op die manier ook een positieve invloed op de samenleving kan ontstaan.
Daarnaast kan dit ook een positieve invloed op het milieu gaan hebben omdat als gevolg van de uitgebreide metingen het waarschijnlijk concreet duidelijk gaat worden dat de gifstoffen waarmee het milieu belast wordt indirect ook in onze lichamen terug kunnen komen en daar voor problemen zorgen. Met als gevolg een groter bewustzijn omtrent milieuverontreiniging en hopelijk strengere milieuwetten.
Zie ook professor Nathan Price. De organisaties waar hij werkt meten
nu al per persoon miljoenen meetpunten en analyseren die data vervolgens
op diverse manieren om inzicht te krijgen in wat "scientific wellness"
genoemd wordt
en ook hoe in een vroeg stadium het ontstaan van ziekte te kunnen herkennen.
Zie de voordrachten van hem en interviews met hem op de
media-pagina.
In het interview "ISB’s Nathan Price on ‘Scientific Wellness’ as Dominant Paradigm of 21st Century Healthcare" geeft Nathan Price aan dat er in China nu ook een project loopt dat vergelijkbaar is met wat de organisaties, waar Nathan Price werkt, doen, en waarin China 3 miljard dollar investeert. Misschien is het mogelijk om voor dat bedrag een miljoen mensen op deze manier uitgebreid door te meten en te begeleiden zodat op die manier een grote hoeveelheid data verzameld wordt wat het mogelijk maakt op een statistisch significante manier (gezien het grote aantal mensen dat gemeten wordt), allerlei verbanden en inzichten te ontdekken. Bijvoorbeeld Nathan Price noemt in een voordracht dat zij 50 mensen hadden (op de 5000 die gemeten waren) die een bepaald medicijn gebruikte en dat ze in de metingen konden onderzoeken wat voor effect dat medicijn had op een bepaalde stof. Bij een miljoen mensen zouden dat meteen zo'n 10000 mensen zijn die dat medicijn gebruiken zodat het effect van het medicijn dan meteen bij een grote groep mensen onderzocht wordt. Het lijkt er daarom op dat China dit groot oppakt en daarmee een grote stap zet in geneeskunde van de 21ste eeuw.
In het interview "ISB’s Nathan Price on ‘Scientific Wellness’ as Dominant Paradigm of 21st Century Healthcare" geeft Nathan Price aan dat er in China nu ook een project loopt dat vergelijkbaar is met wat de organisaties, waar Nathan Price werkt, doen, en waarin China 3 miljard dollar investeert. Misschien is het mogelijk om voor dat bedrag een miljoen mensen op deze manier uitgebreid door te meten en te begeleiden zodat op die manier een grote hoeveelheid data verzameld wordt wat het mogelijk maakt op een statistisch significante manier (gezien het grote aantal mensen dat gemeten wordt), allerlei verbanden en inzichten te ontdekken. Bijvoorbeeld Nathan Price noemt in een voordracht dat zij 50 mensen hadden (op de 5000 die gemeten waren) die een bepaald medicijn gebruikte en dat ze in de metingen konden onderzoeken wat voor effect dat medicijn had op een bepaalde stof. Bij een miljoen mensen zouden dat meteen zo'n 10000 mensen zijn die dat medicijn gebruiken zodat het effect van het medicijn dan meteen bij een grote groep mensen onderzocht wordt. Het lijkt er daarom op dat China dit groot oppakt en daarmee een grote stap zet in geneeskunde van de 21ste eeuw.
Dit recente stuk uit de New York Times over amyloïde PET-scans vraagt zich af of iemand zou
willen weten of zij / hij risico loopt op Alzheimer. Zoals gewoonlijk lag de nadruk op het
gebrek aan succes van medicamenteuze behandelingen in plaats van op het succes van
gepersonaliseerde therapeutische programma's. Het idee dat "je niet wilt weten, omdat
je niets kunt doen", is achterhaald en elke persoon die verbetert of stabiliseert,
versterkt dat feit.
Vertaling van een Facebook-post van Dr. Dale Bredesen (8 augustus 2019)
Vertaling van een Facebook-post van Dr. Dale Bredesen (8 augustus 2019)
Zie ook de presentatie "Future Patient: Larry Smarr, PhD" uit 2018 door professor Larry Smarr
op de media-pagina over zijn data die hij
de laatste 10 jaar heeft gemeten. Hij heeft regelmatig ongeveer 150 biomarkers gemeten
en daarnaast ook de darmflora. De data over de darmflora is geanalyseerd met een supercomputer.
De computerkracht die daarvoor nodig was is vergelijkbaar met de computerkracht die
een desktopcomputer die 25 jaar 24 uur per dag aan staat, voortbrengt.
Interessant is ook dat hij aangeeft dat gedurende die jaren de hoeveelheid bloed
die nodig was voor de metingen steeds minder werd en ook dat er meer gemeten werd.
Hij denkt dat over een jaar of 5 à 10 dit soort metingen makkelijker beschikbaar
komen. Hij denkt zelfs dat je die data dan bij een drogisterij of supermarkt
(Walmart) of zulk soort plaatsen kan laten meten.
Hij geeft ook aan dat het analyseren van de darmflora ook met de tijd veel goedkoper is geworden
en gaat ook in op de rol van de samenstelling van darmflora op de gezondheid.
Hij denkt ook dat er binnen 5 à 10 jaar meer holistisch en dynamisch gekeken gaat worden waarbij de omgeving, het menselijk lichaam en de darmflora als geheel regelmatig bekeken gaan worden en dat dit de basis gaat vormen voor een nieuwe vorm van voorspellende ("predictive"), persoonlijke ("personalized") en precisie ("precision") geneeskunde.
Larry Smarr geeft verder aan dat de kosten voor het uitgebreid meten exponentieel dalen. Dat heeft er o.a. mee te maken dat de computerkracht toeneemt, maar dat ook de kosten voor computerkracht afnemen en ook in ontwikkelingen op het gebied van het doen van metingen. Daarnaast kunnen wetenschappelijke ontdekkingen ook helpen. Bijvoorbeeld onderzoek door de groep van Nathan Price laat zien dat in veel gevallen (behalve bij extreme obesitas en bij een hoge mate van ontsteking) mogelijk is om de diversiteit in de darmflora af te leiden uit de stoffen die in het bloed aanwezig zijn, zodat het in principe mogelijk is om de diversiteit in de darmflora te bepalen zonder direct de darmflora te hoeven analyseren. Dat laatste vereist veel computerkracht omdat zoals Larry Smarr aangeeft daarbij een heel ingewikkelde puzzel opgelosd moet worden om de compositie van die darmflora te kunnen bepalen. Als uit de bloedanalyse volgt dat er weinig diversiteit is en er mogelijk een probleem is, zou alsnog de exacte compositie van de darmflora bepaald kunnen worden. Als het niet nodig is om de exacte compositie van de darmflora te bepalen, bespaart dat op een test en ook op de inzet van computerkracht. Zie de presentatie "Scientific Wellness, Deep Phenotyping, and the Future of Health", gelinkt op de media-pagina, na ongeveer 13 minuten en 55 seconden.
Zie ook de videos : "Future Patient/Future Doctor - Larry Smarr, PhD and Michael Kurisu, DO" en "Using Advanced Technology to Better Diagnose Somatic Dysfunction - Larry Smarr and Michael Kurisu" gelinkt op de media-pagina.
Hij denkt ook dat er binnen 5 à 10 jaar meer holistisch en dynamisch gekeken gaat worden waarbij de omgeving, het menselijk lichaam en de darmflora als geheel regelmatig bekeken gaan worden en dat dit de basis gaat vormen voor een nieuwe vorm van voorspellende ("predictive"), persoonlijke ("personalized") en precisie ("precision") geneeskunde.
Larry Smarr geeft verder aan dat de kosten voor het uitgebreid meten exponentieel dalen. Dat heeft er o.a. mee te maken dat de computerkracht toeneemt, maar dat ook de kosten voor computerkracht afnemen en ook in ontwikkelingen op het gebied van het doen van metingen. Daarnaast kunnen wetenschappelijke ontdekkingen ook helpen. Bijvoorbeeld onderzoek door de groep van Nathan Price laat zien dat in veel gevallen (behalve bij extreme obesitas en bij een hoge mate van ontsteking) mogelijk is om de diversiteit in de darmflora af te leiden uit de stoffen die in het bloed aanwezig zijn, zodat het in principe mogelijk is om de diversiteit in de darmflora te bepalen zonder direct de darmflora te hoeven analyseren. Dat laatste vereist veel computerkracht omdat zoals Larry Smarr aangeeft daarbij een heel ingewikkelde puzzel opgelosd moet worden om de compositie van die darmflora te kunnen bepalen. Als uit de bloedanalyse volgt dat er weinig diversiteit is en er mogelijk een probleem is, zou alsnog de exacte compositie van de darmflora bepaald kunnen worden. Als het niet nodig is om de exacte compositie van de darmflora te bepalen, bespaart dat op een test en ook op de inzet van computerkracht. Zie de presentatie "Scientific Wellness, Deep Phenotyping, and the Future of Health", gelinkt op de media-pagina, na ongeveer 13 minuten en 55 seconden.
Zie ook de videos : "Future Patient/Future Doctor - Larry Smarr, PhD and Michael Kurisu, DO" en "Using Advanced Technology to Better Diagnose Somatic Dysfunction - Larry Smarr and Michael Kurisu" gelinkt op de media-pagina.